1η Μάη 2021. Μια Πρωτομαγιά που συνέπεσε με το Μ. Σάββατο της Ορθοδοξίας και η «εις Άδου κάθοδος του Κυρίου» συνδέεται με τον ενταφιασμό των εργασιακών δικαιωμάτων και εκεί ακόμα όπου ήταν κατοχυρωμένα και σεβαστά. Και ενώ την αμέσως επόμενη μέρα η Εκκλησία και η ελληνική κοινωνία- με εξαίρεση, βέβαια, όσους θρηνούν για τους δικούς τους 10.000 ανθρώπους που χάθηκαν εξαιτίας της πανδημίας (ή μήπως από τις πολιτικές εκείνες που κάνουν την περίθαλψη αγαθό για λίγους και εκλεκτούς;) γιορτάζουν την Ανάσταση σε μεταφυσικό επίπεδο, η κοινωνία λίγες ελπίδες έχει να ζήσει Ανάσταση σε τούτη τη ζωή, αν δεν συσπειρωθεί και μαχητικά διεκδικήσει να πάρει μερίδιο από τον παραγόμενο πλούτο.
Πράγματι, λέξεις όπως: «Σταθερή, πλήρης, μόνιμη, ασφαλισμένη εργασία, συλλογικές συμβάσεις, 8ωρο, άδειες, διακοπές, «δώρα», επιδόματα, δημόσια υγεία και εκπαίδευση, σύνταξη» κ.ά. είναι άνευ περιεχομένου για εργαζόμενους κάτω των πενήντα. Κατακτήσεις με αίμα και θυσίες του περασμένου αιώνα καταρρέουν η μία πίσω από την άλλη. Το 8ωρο, το εμβληματικό δικαίωμα όλων των εργαζομένων –και όχι μόνο του λεγόμενου Πρώτου Κόσμου– σβήνεται από το χάρτη, πια και δια νόμου. Την ίδια ακριβώς ώρα που η τεχνολογία και τα επιστημονικά επιτεύγματα (4η βιομηχανική επανάσταση, ψηφιοποίηση των πάντων, τεχνητή νοημοσύνη, τα ρομπότ) θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μείωση των ωρών εργασίας και σε μια πιο δημιουργική ζωή με διεύρυνση και δημιουργική αξιοποίηση του ελευθέρου χρόνου.
Αντ’ αυτού η χώρα αποψιλώνεται: σχεδόν ένα εκατομμύριο νέοι Έλληνες κι Ελληνίδες σπουδασμένοι με τη φορολογία του ελληνικού λαού αναζητούν την τύχη τους σε διάφορους προορισμούς, ενώ όσοι δεν αντέχουν ένα τέτοιο «πρότζεκτ», δουλεύουν 10-12ωρα άλλοτε πληρωμένα κι άλλοτε απλήρωτα ζώντας στο έλεος του κάθε εργοδότη. Αυτή τη δυστοπία περιγράφει παραστατικά το νομοσχέδιο του -μηδέποτε εργασθέντος- υπουργού εργασίας Κ. Χατζηδάκη. Ένα τερατούργημα που καταργεί και νομικά το 8ωρο επιβάλλοντας εξοντωτικούς ρυθμούς εργασίας για το σύνολο των εργαζομένων της χώρας μας που ήδη εργάζονται (όσοι/όσες εργάζονται) περισσότερο από κάθε άλλη χώρα του ΟΟΣΑ (βλ. Συνοπτική Έκθεση του ΟΟΣΑ, 2016).
Στην εκπαίδευση η πανδημία έδωσε τη «χρυσή ευκαιρία» να εξυμνηθούν τα «δώρα της τεχνολογίας», την ίδια ώρα που και μαθητές από χαμηλά κοινωνικά στρώματα εξοβελίστηκαν από τη δημόσια εκπαίδευση και έγινε σαφές χάρη σε βουλευτές- λαγούς ότι αυτό το εκπαιδευτικό μέλλον ονειρεύονται για ορεινά και νησιωτικά σχολεία. Αυτό σημαίνει ότι η παιδαγωγική σχέση δασκάλου-μαθητή απαξιώνεται, ενώ εργασιακά εμπεδώνεται η ελαστική σχέση εργασίας. Κι ενώ στο ιδιωτικό τομέα το διακύβευμα είναι το 8ωρο, στην εκπαίδευση η άρση της μονιμότητας (με διάφορα τρικ) είναι γεγονός: χιλιάδες εκπαιδευτικοί είναι μακροχρόνια αδιόριστοι – άνεργοι, το 2013 η τότε κυβέρνηση αυξάνοντας το ωράριο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα (το πείραμα επαναλήφθηκε επιτυχώς και στην πρωτοβάθμια για να αντιμετωπιστούν τα κενά) κατάργησε την ίδια στιγμή 7.000 περίπου οργανικές θέσεις (!), προωθούν το μοντέλο του Προτύπου -πειραματικού σχολείου που προβλέπει κατάργηση των αντίστοιχων οργανικών θέσεων, το 1/3 πια του συνόλου των εκπαιδευτικών είναι αναπληρωτές προφανώς χωρίς πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Από την άλλη, το 3ο μνημόνιο και ο νόμος Κατρούγκαλου ανάγκασαν περίπου 9.500 (15% του συνόλου) εκπαιδευτικούς να παραμείνουν στην εργασία πέραν των 60 ετών στερώντας ισάριθμες θέσεις νέων εκπαιδευτικών. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι 35 ετών και κάτω είναι μόλις 191 (!) μόνιμοι εκπαιδευτικοί, δηλ. το 0,3% των υπηρετούντων εκπαιδευτικών! Την ίδια ώρα το «τυράκι» των 5.250 διορισμών, που υπόσχεται το Υπουργείο το Σεπτέμβριο, είναι σταγόνα στον ωκεανό των 50.000 κενών.
Η κυβερνητική πολιτική που καταργεί τα εργασιακά δικαιώματα, είναι η ίδια που χτυπάει τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και επιτίθεται στο δημόσιο σχολείο. Η τράπεζα θεμάτων δεν στοχεύει στην πάταξη του αναλφαβητισμού (όπως διατείνεται), αλλά στην αποπομπή μαθητών από το Λύκειο -και μάλιστα φορτώνοντάς τους την ευθύνη γι αυτό- και συνακόλουθα στην συρρίκνωση θέσεων εργασίας. Η αξιολόγηση -που με επιτυχία αποκρούστηκε για φέτος από τον κλάδο- θα επανέλθει σύντομα και θα αφορά και τη σχολική μονάδα και την ατομική αξιολόγηση. Οι ρήτρες του ΟΟΣΑ επιτάσσουν κατάργηση της μονιμότητας στους δημόσιους εκπαιδευτικούς και παραπέρα επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων (συνέχιση του απαράδεκτου θεσμού των αναπληρωτών, αντί για μονιμοποίησή τους, νέες μορφές σχέσεων όπως τα τρίμηνα και απευθείας προσλήψεις αλλά και απολύσεις από τους Διευθυντές Εκπαίδευσης!).
Όταν ο Βενιζέλος θεσμοθετούσε την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων το 1911, ονειρευόταν την δημιουργία ενός σύγχρονου αστικού κράτους. Αυτό ακριβώς το αστικό κράτος πιεσμένο από την δομική κρίση του σύγχρονου καπιταλισμού καταφεύγει σε λύσεις που θυμίζουν εργασιακό μεσαίωνα και μας βεβαιώνει ότι δεν θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε εμείς. Έχει προηγηθεί η επίθεση στη συνδικαλιστική δράση και στο δικαίωμα στην απεργία, η ωμή παρέμβαση με ηλεκτρονικές εκλογές -παρωδία και δοτούς αιρετούς στα υπηρεσιακά συμβούλια, η εκ των έσω άλωση της ΓΣΕΕ.
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2021: Είναι ημέρα απεργίας και διαδήλωσης για την υγεία, τη ζωή, την καθημερινή μας επιβίωση, είναι ημέρα κοινού αγώνα ενάντια στο νομοθετικό τερατούργημα Χατζηδάκη με αγωνιστική ενότητα και διακλαδικό συντονισμό των σωματείων και των Ομοσπονδιών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Καλούμε τους συναδέλφους μας να συμμετάσχουν την Πέμπτη 6 Μάη στις κινητοποιήσεις (Αίγιο- Ψηλά αλώνια 10.30 πμ και Πάτρα – Εργατικό Κέντρο (Πλ. Όλγας) 10:30 π.μ. ) με τα εξής αιτήματα:
- Υπερασπίζουμε τα σωματεία μας και το δικαίωμα στην απεργία και τη διαδήλωση.
- Κάτω τα χέρια από το οκτάωρο και τις κατακτήσεις μας. Να μην κατατεθεί προς ψήφιση το σχέδιο νόμου Χατζηδάκη.
- Πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις σύμφωνα με το κόστος ζωής. Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Δημόσια δωρεάν Υγεία-Παιδεία-Πρόνοια. Όχι στην ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος. Αποκλειστικά δημόσια καθολική κοινωνική ασφάλιση.
- Να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά.