Στο «Ιχνηλατώντας τον Δρόμο του Μεταξιού» είναι το δεύτερο βιβλίο της Θωμαΐδος Παπαθανασίου-Φωτοπούλου που κυκλοφόρησε και ήδη έχει δεχθεί θετικές κριτικές από την πανεπιστημιακή κοινότητα.

Τις ημέρες του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας, αλλά και των εορταστικών αργιών, το βιβλίο αυτό σε ταξιδεύει θετικά, αλλά και σε έλκει να φτάσεις στο τέλος, πολύ περισσότερο όταν οι σελίδες του σε «ρουφούν» στο περιεχόμενό τους.

Το πρώτο βιβλίο της εκ Τρικάλων Θεσσαλίας ορμωμένης συγγραφέως, η οποία έχει μεν σπουδάσει νομικά και πολιτικές επιστήμες, αλλά η μεγάλη αδυναμίας της είναι τα ταξίδια ανά τον κόσμο, αναζητώντας πολιτισμούς και τα περάσματα των λαών μέσα στην γηραιά Ήπειρο, ήταν το βιβλίο “Μογγολία-Υπερσιβηρικος, Ημερολόγια” το οποίο ήταν υποψήφιο για κρατικό βραβείο λογοτεχνίας του υπουργείου Πολιτισμού.

Προλογίζοντας το βιβλίο της κυρίας Παπαθανασίου – Φωτοπούλου, ο πρώην Πρύτανης της Παντείου Πανεπιστημίου Γιώργος Κοντογιώργης αναφέρει:

«Η Θωμαΐς Παπαθανασίου-Φωτοπούλου φιλοδοξεί να καταλάβει μια καλή θέση στο είδος αυτό της πνευματικής δημιουργίας με το εγχείρημά της να επανέλθει στον «Δρόμο του Μεταξιού» υπό μια σύγχρονη οπτική και με την επιστράτευση των μέσων επικοινωνίας της εποχής μας.

Στην απόδοσή της συνδυάζει την αφήγηση του πραγματικού που συνάντησε στον δρόμο της με τις ιστορικές μαρτυρίες και τις αποτυπώσεις που χάραξαν βαθιά στο έδαφος της ανθρώπινης παρουσίας οι αιώνες που πέρασαν».

Στο κλίμα αυτό η συγγραφέας επέλεξε να ακολουθήσει τις διαδρομές των αρχαίων ταξιδευτών με τα μέσα επικοινωνίας που προσφέρει ο σύγχρονος πολιτισμός. Αναζήτησε ό,τι έχει απομείνει στις σπηλιές και τα μοναστήρια που δεν τα χάλασε ο χρόνος και οι άνθρωποι.

Γεύτηκε φαγητά παράξενα και φρούτα συμπυκνωμένης γλύκας κάτω από πλατύφυλλες κληματαριές σε πόλεις-οάσεις της ερήμου, είδε στα πρόσω-πα των ανθρώπων να καθρεφτίζονται περάσματα λαών, άκουσε ερείπια αποσαθρωμένων ξενοδοχείων να σιγοψιθυρίζουν ιστορίες από το Μεγάλο Παιχνίδι, διέκρινε στα τοπικά μουσεία να ζωντανεύει η ιστορία με οπτικοακουστικές αναπαραστάσεις, ενώ στις προθήκες τους παρελαύνει η προϊστορία του πανάρχαιου δρόμου με αινιγματικές μούμιες με κόκκινα μαλλιά και δυτικά χαρακτηριστικά».

Το οδοιπορικό στον «Δρόμο του Μεταξιού» της Παπαθανασίου-Φωτοπούλου αποτελεί μια γοητευτική περιδιάβαση στην ιστορία αρχαίων πολιτισμών, στις επιβιώσεις τους στην εποχή μας, στις πραγματικότη-τες που συνθέτουν οι αντιθέσεις που ύφανε η συνάντηση της ιστορίας με την εποχή μας στην ασιατική ενδοχώρα. Η διήγησή της είναι γλαφυρή, αυθεντικά παραστατική, πλημμυρισμένη από τα συναισθήματα που προκαλεί στον «οδοιπόρο» η διαρκής εναλλαγή των παραστάσεων του δρώντος κόσμου με τον κόσμο της ιστορίας».

Ένα μεγάλο «εύγε» εισέπραξε η συγγραφέας από την καθηγήτρια του Λαϊκού Πανεπιστήμιού Αθηνών Ποτίτσα Γρηγοράκου, η οποία σημειώνει για το βιβλίο αυτό:

«Το βιβλίο «Ιχνηλατώντας τον Δρόμο του Μεταξιού» της Θωμαΐδος Παπαθανασίου-Φωτοπούλου είναι ένα αριστούργημα με ιστορικές ευαισθησίες. Ρέει ευχάριστα σαν μυθιστόρημα με όμορφη και πλούσια γλώσσα. Μας ταξιδεύει με γλαφυρότητα σε γωνιές της πιο μακρινής Ασίας, σαν άλλος Ποταγός, ενώ συγχρόνως πλαισιώνει χώρους και εμπειρίες με τα επιστημονικά στοιχεία της ιστορίας των περιοχών αυτών. Δένει Ανατολή και Δύση με δεσμούς που δημιούργησαν οι λαοί και η ιστορία ανά τους αιώνες.

Αξιοσημείωτα για μας τα στοιχεία της ελληνικής παρουσίας στην Ασία κατά την ελληνιστική εποχή (Αλεξάνδρειες, Ελληνο-Βακτριανά Βασίλεια Διαδόχων), τα οποία επισημαίνει με σπάνια γνώση της σελίδας αυτής της ιστορίας μας, που δεν είναι ευρέως γνωστή στην Ελλάδα, αλλά κυρίως σε ξένους ειδικούς από τις εκεί μελέτες και ανασκαφές. Όπως επίσης φωτίζει τις πολιτιστικές ιδιαιτερότητες των λαών που με λεπτότητα και ευκρίνεια περιγράφει, ιδίως της αλλοτινής Κίνας.

Στον εξωτισμό της Ασίας μας ταξιδεύει ευχάριστα με παραστατικότητα και λογοτεχνική δεινότητα, ενώ συγχρόνως μας γνωρίζει σημαντικά ιστορικά στοιχεία των εκεί πολιτισμών και ιδιαίτερα του δικού μας, που άφησαν έως σήμερα τα αχνάρια τους στην Ανατολή.

Ένα μεγάλο Εύγε!».