Χάρισέ μας μια πρώτη εικόνα για τα «Απρόοπτα» τραγούδια;
Το 1993 είχα ολοκληρώσει το υλικό του δίσκου «Ξημέρωμα 1ης Ιανουαρίου 2000 μ.Χ.». Είναι το άλμπουμ όπου μεταξύ άλλων περιλαμβάνεται το «Στων αγγέλων τα μπουζούκια» και το ομότιτλο που οι περισσότεροι το ξέρουν ως «Καπετάνιος ο καημός, δύσκολος καιρός». Ο δίσκος βγήκε από τη Sony. Θυμάμαι πριν την κυκλοφορία του, όταν άκουσε τα τραγούδια ο διευθυντής της εταιρείας, o Δημήτρης Γιαρμενίτης, με κοίταξε και μου είπε: «Πρέπει να είσαι πολύ θυμωμένος για να γράψεις εσύ έτσι». Κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα γι’ αυτό και δημιούργησα μαζί με το Νίκο Αναγνωστάκη αυτά τα τραγούδια.
Θυμωμένος γιατί;
Και για την πανδημία και για την «αδικία» που υφίσταται ο καλλιτεχνικός χώρος. Στην ουσία είμαστε αβοήθητοι μέσα στον «πόλεμο» και ας πληρώνουμε τις συνέπειες απ’ την πρώτη μέρα του κακού μέχρι σήμερα. Υπάρχει κι ένας άλλος σημαντικός λόγος. Προέρχομαι από το λαϊκό τραγούδι, τη σχολή που εδραίωσαν ο Τσιτσάνης, ο Παπαϊωάννου, ο Μητσάκης, ο Χιώτης, ο Καλδάρας, ο Ζαμπέτας, οι έντεχνοι δημιουργοί αργότερα. Αυτό το τραγούδι και οι δημιουργοί που συνεχίζουμε αυτή τη ρότα, στις μέρες δεν προβάλλεται όσο του αναλογεί. Είτε αγνοείται επιδεικτικά από εκείνους που οφείλουν να το ταξιδέψουν στον κόσμο, είτε κακοποιείται από ορισμένους που δανείζονται την αίγλη του και οικειοποιούνται στιγμές του για να δώσουν μια υπόσταση στα ανυπόστατα που παρουσιάζουν. Καταντήσαμε να λέμε πάμε στα μπουζούκια και να μην ακούμε εκεί ούτε καν μια σωστή νότα από μπουζούκι. Δεν μπορώ λοιπόν να συμβιβαστώ με αυτήν την κατάσταση.
Ο δίσκος δηλαδή είναι μια μορφή «αντίδρασής» σου;
Είναι η πρόταση μου. Να συνδέσω τη ματιά μου, την έμπνευσή μου, όλα όσα κουβαλώ μέσα μου με υγιείς καλλιτέχνες του σήμερα. Μπορεί η ταυτότητά μου να είναι μπουζουκοκεντρική, όμως πάντα στα τραγούδια μου είχα και έντεχνες διαδρομές. Να θυμίσω απ’ τα ξεκινήματά μου το «Όλες του κόσμου οι Κυριακές» ή αργότερα το «Εδώ να μείνεις» (Της καληνύχτας τα φιλιά) που αρκετοί δεν μπορούν με ευκολία να συνειδητοποιήσουν ότι είναι δικές μου συνθέσεις. Στην καριέρα μου πάντα λειτούργησα και λειτουργώ ενωτικά μεταξύ ειδών και τάσεων. Υπάρχει ένα κενό σήμερα ανάμεσα στο καθαρό λαϊκό τραγούδι και την σχολή των τραγουδοποιών και το έντεχνο τραγούδι. Αυτό το «χάσμα» έρχονται να γεφυρώσουν τα «Απρόοπτα». Και σε αυτό συντελούν και οι ερμηνευτές και οι στίχοι.
Να σταθούμε στους πρώτους
Σταμάτης Κραουνάκης, Ελένη Δήμου, Μανώλης Λιδάκης, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Γιάννης Κότσιρας, Μίλτος Πασχαλίδης, Φοίβος Δεληβοριάς, Ρίτα Αντωνοπούλου, Θοδωρής Κοτονιάς, Ασπασία Στρατηγού, Ιουλία Καραπατάκη. Δέχτηκαν όλοι με χαρά και σεβασμό και τους ευχαριστώ. Κέντησα πάνω τους. Πάντα το να γράψω πάνω στο ύφος και τις δυνατότητες των ερμηνευτών, το κατά παραγγελία που λέγαμε παλιά, το θεωρώ θετικό. Παίρνω κι εγώ με τη σειρά μου κίνητρα να γεννήσω νέα πράγματα, να προσφέρω, να δημιουργήσω λαμβάνοντας υπόψιν τα μουσικά ρεύματα των καιρών μας, με τη δική μου όμως αντίληψη, ευαισθησία και ταυτότητα.
Οι στίχοι;
Ο Νίκος Αναγνωστάκης είναι προσωπικός μου φίλος. Τα πρώτα τραγούδια που υπέγραψε τα μελοποίησα εγώ. Και τότε είχε ένα σοβαρό περιεχόμενο στο στίχο του. Όμως στο χρόνο έχει εξελιχθεί ακόμη περισσότερο, εντυπωσιακά θα έλεγα. Στα προσόντα του, το πρωτότυπα θέματα τα οποία συλλαμβάνει και με τα οποία καταπιάνεται, ο τρόπος που τα αναπτύσσει και η καλή τεχνική του, οι ωραίες ρίμες του. Κάθε τραγούδι του δίσκου είναι και μια ξεχωριστή, ευρηματική ιστορία. Έχει μια φιλοσοφία ο Νίκος, και σαν άνθρωπος και σαν στιχουργός, στο λόγο του.
Πιστεύεις ότι τα «Απρόοπτα» θα έχουν προοπτική;
Είναι τραγούδια που θα μείνουν. Είναι και σύγχρονα και κλασικά μαζί. Τα αποτυπώματα πιστεύω θα είναι ισχυρά και ανεξίτηλα.
Ο Φώτης Σιώτας ως ενορχηστρωτής τι ρόλο είχε στο τελικό αποτέλεσμα.
Είναι σολίστας βιολίστας, καλός δημιουργός και τραγουδιστής ακόμη. Είναι στενός συνεργάτης του Μάλαμα και του Παπακωνσταντίνου, έχει δυνατές παραστάσεις. Οπότε έδωσε στη δουλειά τα στοιχεία που το σώμα των τραγουδιών απαιτούσε και που θέλαμε να έχουν, στην κατεύθυνση που σου εξήγησα παραπάνω και σε στενή συνεργασία μαζί μου. Είχαμε αγαστή σύμπραξη, περάσαμε όμορφα στο στούντιο.
Απ’ τους ερμηνευτές έμεινες ευχαριστημένος;
Πάρα πολύ. Μα είναι οι καλύτεροι αυτή στιγμή, ή για να το πω διαφορετικά απ’ τους καλύτερους που έχουμε. Και το κλίμα μεταξύ μας ήταν εξαιρετικό. Νιώθω τιμημένος. Είπαν τα τραγούδια με μεράκι. Θα σταθώ στον Κραουνάκη τον οποίο παραδέχομαι σαν συνθέτη αλλά και στιχουργό, έχει γράψει ξεχωριστά και διαχρονικά δημιουργήματα. Ο Σταμάτης ήρθε στο στούντιο λέγοντάς μου: Ξέρεις τι μου είπε η μάνα μου; Χαμογέλασα κι εκείνος συνέχισε: Επιτέλους αγόρι μου, θα τραγουδήσεις Νικολόπουλο!
Πως αξιοποίησες την καραντίνα;
Το μόνο καλό είναι πως με τόσο περπάτημα γίναμε όλοι αθλητές. Το αρχείο μου τακτοποίησα ακόμη περισσότερο. Βρήκα διαμάντια της Ευτυχίας, στίχους του Λευτέρη, του Ρασούλη. Μακάρι να ‘χα μια ζωή ακόμη για να τα δισκογραφήσω. Επίσης πολλά τραγούδια που «περίσσεψαν» και δεν μπήκαν στους δίσκους.
Έχασες δικούς σου ανθρώπους από κορονοϊό;
Δυστυχώς ναι. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και μόνο με τα εμβόλια θα λυθεί σταδιακά στο χρόνο. Δεν συμφωνώ με τους αντιρρησίες. Είμαι αισιόδοξος όμως για το μετά.
Σου έλειψε η σκηνή;
Πολύ! Να καταλάβεις σκέφτηκα να δομήσω ένα πρόγραμμα και δε μου ερχόντουσαν στο μυαλό τραγούδια. Ποιος εγώ, που έχω απίστευτη άνεση και εμπειρία… Σε λίγο θα ξεχάσουμε τη δουλειά μας.
Το πρώτο που θα κάνεις τώρα που «ανοίξανε τα πράγματα»;
Θα πάω για ψάρεμα!
*Όλες οι φωτογραφίες είναι της Αγγελικής Παπαϊωάννου για το ogdoo.gr